Objawy autystyczne u dzieci mogą różnić się intensywnością i formą, ale najczęściej dotyczą trudności w interakcjach społecznych, komunikacji oraz występowania powtarzalnych zachowań. Autyzm należy do spektrum zaburzeń, co oznacza, że każde dziecko może prezentować inne zestawy symptomów. Oto najczęściej spotykane objawy:
Trudności w interakcjach społecznych
- Brak lub ograniczona reakcja na swoje imię.
- Unikanie kontaktu wzrokowego.
- Ograniczone wyrażanie emocji lub trudności z rozpoznawaniem emocji u innych.
- Brak zainteresowania zabawami grupowymi lub interakcjami z rówieśnikami.
- Preferowanie samotności lub zabawa w nietypowy sposób (np. ustawianie przedmiotów w rzędzie).
Problemy z komunikacją
- Opóźniony rozwój mowy lub brak mowy.
- Echolalia – powtarzanie słów lub fraz bez zrozumienia ich znaczenia.
- Nietypowy sposób mówienia – monotonna intonacja, zbyt głośny lub cichy głos.
- Trudności w prowadzeniu dialogu (np. ignorowanie pytań, brak odpowiedzi).
- Brak gestów wspomagających komunikację, takich jak wskazywanie palcem.
Powtarzalne zachowania i zainteresowania
- Powtarzające się ruchy (np. machanie rękami, kołysanie się).
- Silne przywiązanie do rutyny i rytuałów – dziecko może reagować złością na zmiany w otoczeniu.
- Nietypowe zainteresowania (np. obsesyjne zainteresowanie jednym tematem, np. pociągami, liczbami).
- Nietypowe używanie przedmiotów (np. obracanie kół samochodzików zamiast jeżdżenia nimi).
Problemy sensoryczne
- Nadwrażliwość lub niewrażliwość na bodźce, np. hałas, światło, dotyk, zapachy.
- Nietypowe reakcje na dotyk (np. unikanie przytulania).
- Fascynacja określonymi bodźcami sensorycznymi (np. światłem, ruchem).
Zachowania adaptacyjne
- Trudności w uczeniu się umiejętności adekwatnych do wieku.
- Problemy z koncentracją i nadmierna impulsywność.
- Ograniczona zdolność naśladowania innych osób lub udawania w zabawie.
Kiedy szukać pomocy?
Jeśli zauważasz u swojego dziecka kilka z powyższych objawów, warto skonsultować się z:
- Pediatrą – jako pierwszym krokiem.
- Psychologiem dziecięcym.
- Psychiatrą dziecięcym.
- Neurologiem.
- Poradnią psychologiczno-pedagogiczną – w celu oceny funkcjonowania dziecka.
Wczesna diagnoza i odpowiednie wsparcie (np. terapia behawioralna, zajęcia logopedyczne, terapia SI) mogą znacząco poprawić funkcjonowanie dziecka.
Komentarze